Pod rektoratem, mimo dwuznacznych prognoz, jest nas pokaźna gromadka. Pierwszy z licznych postojów. Józek w swoim żywiole... Do Ostromecka jeszcze daleko... ...a my tradycyjnie raczymy się lodami... ...wszystko, co dobre, ma swój koniec... w drogę! Obowiązkowy punkt programu – zdjęcie nad rzeczką, opodal krzaczka. Tyle bocianów na trasie – czyżby szykował się wyż demograficzny..? „Być może. Jeśli nie będziecie przeszkadzać w polowaniu!” Skłudzewo – pod górę i pod wiatr. 15 km na liczniku. 100 m od miejsca, gdzie w 2007 celebrowaliśmy 10 km. Co za precyzja! „Nie wiem co na to Wasi rodzice!” Wszyscy zadowoleni z celebry... oczywiście bezalkoholowej;) I już Ostromecko – w oczekiwaniu na słodkości... Wiadomo, kto się pierwszy doczekał – czołowy amator lodów! Po rozkoszach podniebienia – sesja fotograficzna dla Pań... ...i dla całej ekipy... w słońcu... ...i w cieniu. Mimo że rozarium jeszcze nie zakwitło... …kwiatów Ci u nas dostatek. Ostatnia dyskusja przed wyruszeniem w drogę powrotną. W porę zdążyliśmy do sklepu przed burzą z gradem. Przygód z pogodą ciąg dalszy – zatrzymał nas szkwał. W końcu dopadła nas burza – na szczęście dzięki życzliwym ludziom mogliśmy ją bezpiecznie przeczekać.