Na miejsce zbiórki wszyscy jak zwykle stawili się punktualnie... ...aby już po chwili wyruszyć na szlak. Przed nami długa droga... ...zatem nieodzowne okazały się częste postoje dla odsapnięcia i uzupełnienia płynów. Dla niektórych kolejne kilometry... ...stawały się okazją do pobicia prywatnych rekordów! Pan Jacek był dobrze przygotowany do świętowania swojego "dziesięciotysięcznika":) Przystawaliśmy tradycyjnie... ...również z przyczyn technicznych. A bywało i tak, że peleton zatrzymywały warunki terenu... ...ale premia górska ostatecznie wyszła nam na dobre... Ciasteczka w nagrodę za dzielną jazdę "górzystym" szlakiem były przepyszne! Po dotarciu na miejsce ze smakiem zjedliśmy zasłużony posiłek. Urok ostromeckiego parku co niektórych wprost rzucił na kolana... ... co nie powinno nikogo dziwić. W zachwycie obcowaliśmy z zielenią... ...oraz historią zespołu pałacowego... ...i zakątkami pamięci po jego dawnych włodarzach. Ostatni rzut oka w kierunku pradoliny Wisły... ...oraz pałac z perspektywy różanego ogrodu... ...i niepowtarzalny zapach pożegnały nas przed drogą powrotną. Na trasie niestraszne nam poważne awarie. Pęknięty łańcuch zastąpimy linką holowniczą. Okolice Torunia przywitaliśmy w promieniach zachodzącego słońca. Po takich wrażeniach trudno nie oglądać się za siebie... Byle do następnej wyprawy!